کتاب «استادان زندگی و داستانهای دیگر» نوشته‌ی «ماکسیم گورکی» را «احمد صادق»، «عبدالله توکل» و «کارن» به فارسی برگردانده‌اند. این کتاب مجموعه‌ای از بهترین داستانهای کوتاه ماکسیم گورکی را دربردارد. استادان زندگی، شهریاری که پرچم حکومت برافراشته بود، آموزگار اخلاق، فرانسه‌ی زیبا، نهم ژانویه، شیدایی و مالو عنوان داستانهای این مجموعه است. در آغاز کتاب آمده است: «ماکسیم گورکی (۱۹۳۶-۱۸۶۸) نویسنده نامدار روسی زاده‌ی نیژنی نووگورود است. شهری که از سال ۱۹۳۲ تا ۱۹۹۰ یعنی فروپاشی اتحاد شوروی به افتخار او "گورکی" نامیده می‌شد. گورکی انسانی بزرگ و نویسنده‌ای خودساخته بود و آنچه را که آموخته بود حاصل آموزه‌های او از دانشکده زندگی و اجتماع بود. او به دلیل اوضاع بد خانواده‌اش از نه سالگی مجبور به کار کردن شد و برای امرار معاش تن به دشوارترین کارها داد. این تلخ‌کامی‌ها سبب گردید آنگاه که به نویسنده‌ای معروف بدل گردید نام مستعار گورکی را برای خود برگزیند که در روسی به معنی "آدم تلخ" است. گورکی نویسنده‌ای رئالیست بود و تلاش می‌کرد با دیدگاهی روشن و توأم با خوش‌بینی دشواری‌های زندگی افراد فرودست جامعه را در آثارش بازتاب دهد. نوع نگاه و شیوه تفکر گورکی در حمایت از محرومان سبب گردید در آثارش زندگی کارگران، فقرا، ولگردان و دزدان تجلی یابد و به همین دلیل دستگاه تزاری افکار او را انقلابی ارزیابی کرد و با پرونده‌سازی کاری کرد تا از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۳ را در تبعید بگذراند. با پیروزی انقلاب در سال ۱۹۱۷ او یکی از هواداران سرسخت سوسیالیسم شد اما هرچه که می‌گذشت و با تندروی بلشویک‌ها و رهبرشان لنین آشنا می‌شد از همراهی با آنان کناره گرفت و چنین شد که در سال ۱۹۲۲ به بهانه بیماری و ضعف جسمی روسیه را وانهاد و سال‌ها در سورنتوی ایتالیا زندگی کرد. کتاب "افسانه‌های ایتالیا" حاصل این دوران است. گورکی در انتهای عمر به روسیه بازگشت و با استقبال مردم روبرو شد و سرانجام در سال ۱۹۳۶ بر اثر بیماری و ضعف ناشی از بیماری و آثار زندگی و جوانی پررنج دیده بر جهان فروبست.» کتاب حاضر را انتشارات «نگاه» منتشر کرده است.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.