کتاب «مردان و رجزهایشان» نوشته‌ی «سیدمهدی شجاعی» است. در مقدمه‌ی کتاب آمده است: «معمولاً رجز خواندن در میدان جنگ، ویژه‌ی خاصّان و بلندرتبگان اجتماع بود و عوام نوعاً از رجزخوانی بی‌نصیب بودند. از افتخارات سپاه امام حسین در کربلا همین بود که از خواص و عوام، هر دو درمیدان رزم عاشورا رجزهایی روایت شده است. این از آن روست که همه‌ی آنچه در خواص یاران حضرت مایه‌ی افتخار شمرده می‌شد، وابسته‌ی ارزش‌های معنوی و شرافت روح ایشان بود و همه ی تقوامداران ولایت شعار، خواه به اصطلاح از خواص باشند و خواه از عوام، در این بهره مشترکند … اما تاریخ عاشورا روایت نکرده است که امویان یزیدی در ذکر اهداف خود به رجزی توسل جسته باشند.» در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «در اصطلاح، می‌توان رجز را بر شعرهای حماسی‌ای اطلاق کرد که جنگاوران در میدان‌های نبرد می‌خوانده‌اند. معمولاً رجز ابیاتی کوتاه داشته و به صورت ارتجالی و بالبداهه در میدان کارزار سروده می‌شده است. از این رو، گاه خطاهای ادبی و دستوری هم در آن راه می‌یافته است.» این کتاب را انتشارات «کتاب نیستان» منتشر کرده است.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.